de Franse slag

Een wintersportoord in Frankrijk is natuurlijk geen plek waar je representatieve indrukken opdoet. Franse wintersportoorden zijn vaak grootschalig ontwikkelde projecten die min of meer afgesloten zijn van de buitenwereld, dus waar lokale monopolisten hun lusten kunnen botvieren.
Maar toch leek het mij, daar net van teruggekomen, dat de Fransen de weg een beetje kwijt zijn. Waar hier freelancers, zzp-ers of netwerknomaden experimenteren met 'lifehacking', 'waardebepaling achteraf' en leuke-dingen-doen-omdat-je-dan-de-meeste-waarde-levert excelleren zij in geld-betalen-vooraf-en-zie-maar-dat-je-ermee-redt en ik-word-betaald-om-mijn-werk-te-doen maar-wat-je-eraan-hebt-is-mijn-zorg-niet.

Zij zijn daar zelf ook niet blij mee. Een prive-mini-survey "Sont ils content, les Francais?" (n ca 3) leidde tot reacties als "Mais non!", "Non, non!" of "Oh non!". (Voor wie dit te moeilijk is: Fransen zijn niet blij.) Je kunt de doffe berusting ook van de gezichten aflezen.
Ze geven de schuld aan de regering. Maar ja die maken ze ook daar zelf.

Ik denk dat ze het zichzelf aandoen. Als iedereen er voortdurend mee bezig is om het zichzelf zo makkelijk mogelijk te maken ten koste van een ander word je zelf ook nooit blij gemaakt.

Ik ga de volgende keer weer naar Oostenrijk en laat Frankrijk voorlopig rechts liggen. Wel jammer want het is een schitterend land.