Krachten bundelen
Krachten bundelen is de gangbare manier van samenwerken.
Als iedereen maar zijn eigen kant op trekt of duwt gebeurt er niets. Onze gezamenlijke kracht is dan nul. Voor het bundelen van krachten is het dus handig als die in één richting gebracht worden. Dit is de manier van samenwerken die we van oudsher gewend zijn: "alle neuzen in dezelfde richting laten wijzen". Eenheid door uniformiteit.
Het heeft huzarenstukjes opgeleverd als de piramiden, de chinese muur, kathedralen, de Afsluitdijk en de Deltawerken en zo meer.
Het gaat samen met de 'economies of scale'. Het is het dominante principe geworden om ons te organiseren. Zo dominant dat we uit het oog kunnen verliezen dat er alternatieven bestaan.♦
Kennis uitwisselen
Maar voor het bundelen van kennis ligt het anders. Velen weten meer dan één. Behalve als iedereen hetzelfde weet. Iedereen heeft anders namelijk wel een beetje informatie. Als we al die beetjes bij elkaar brengen dan is onze gezamenlijke kennis toegenomen. Eenheid door verscheidenheid.
Zelfs als iedereen zich vergist blijft dat opgaan! Want voor iedere vergissing de ene kant op staat dan wel iemand met een tegengestelde vergissing. Als we die uitmiddelen komt de correcte informatie bovendrijven (James Surowiecki, The Wisdom Of Crowds).
Heel logisch, maar het lijkt wel een wonder.
Kennis
Maar er schuilen wel een paar addertjes onder het gras... Ten eerst heeft kennis heel aparte kenmerken.
Het is duidelijk dat het wat te maken heeft met data en informatie. En de geleerden zijn het er wel over eens dat die in een hierarchisch verband staan.
Data, gegevens, prikkels is wat op ons afkomt, door de zintuigen wordt opgemerkt en ergens in het brein terecht komt. Het komt ongevraagd.
Maar als het wel ergens een oplossing voor is, als het een antwoord op een gestelde vraag is, kun je het beschouwen als 'informatie' (omschrijving volgens Eliyahu Goldratt).
'Kennis' zou dan dát zijn wat het vermogen levert om een vraag te stellen, of een probleem op te werpen. (*) Zodat we data kunnen schiften en ordenen dat we er informatie van kunnen maken.
Zeker is is dat mensen dat vermogen bezitten.
problemen op te lossen
Kennis uitwisselen doet men vaak om 'problemen op te lossen'. Grote problemen, kleine problemen, routineproblemen, hoofdpijnproblemen, en ga zo maar door.
Problemen kunnen zich voordoen als 'gesloten' en als 'open' problemen.
Gesloten problemen
Gesloten problemen hebben 1 oplossing.
Het zijn problemen van de soort: "de auto/ computer/ installatie doet het niet. Wat is er mis?" Het vervangen of repareren van 1 onderdeel is dan vaak voldoende. De vraag is alleen welk onderdeel.
Vaak is die oplossing bekend al weet men niet altijd wie hem kent of waar die te vinden is.
Soms is er niet iemand aan te wijzen die de oplossing kent. Toch is het mogelijk dat we er gezamenlijk genoeg over weten om tot een verbluffend nauwkeurige oplossing te komen.
Om zo'n gesloten probleem opgelost te krijgen zul je eerst moeten weten welke issues er bij spelen.
Open problemen
Open problemen daarentegen kennen een groot of zelfs onbeperkt aantal oplossingen. Je kunt dan, heel creatief, zelf een oplossing verzinnen. Maar heeft zo'n probleem zich vaker voorgedaan dan zullen er vaak al veel (onafhankelijke) oplossingen voor gevonden zijn. Het zoeken naar een oplossing (laat staan de beste) kan dan een hele klus worden.
In het kader van samenwerken is het dan zaak iemand te vinden die eerder met dat bijltje gehakt heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten