Aanbevolen post

Mijn politieke programma op 1 A4-tje

Als Geert het kan, kan ik het ook, dacht ik, dus: Samenleven is het alternatief voor ieder-voor-zich-met-het-recht-van-de-sterkste-als-ge...

29 april 2019

Egypte

Als je naar de kaart kijkt zie je dat het ontstaan van de beschaving in Egypte een accident waiting to happen was.

De Nijl stroomt van de regenwouden van Afrika door de Sahara en vormt zo een lange oase. De wilde mensen die zich er ooit vestigden vonden er een welige vegetatie vol wild, en vis in de rivier. Het leven was goed.

Waar mensen het goed hebben breiden zij zich uit tot het punt dat ze het nog net kunnen redden.
De seizoensregens in oost Afrika voeden de Nijl extra bij. Dan stroomt hij over en wordt de strook land tussen rivier en woestijn wel erg smal voor de jager-verzamelaar. Dat stelt een limiet aan hun aantallen voor het goede leven.

De overstromingen zetten echter ook vruchtbaar slib af. Wie daar zaadjes in plant en weer oogst, heeft een voorraad voor de volgende natte periode.
En het leven is weer goed...

Maar dat land moet je wel bewerken, dus raakten de mensen gebonden aan de grond.
En je moet je voorraden bewaken tegen de hongerige jager-verzamelaars uit de buurt. Bewaken doe je niet alleen, dus gingen de mensen bij elkaar wonen, in versterkte dorpen, stadjes en steden.

Het leven was weer goed en waar mensen het goed hebben breiden zij zich uit tot het punt dat ze het nog net kunnen redden.
Akkertjes gaan elkaar verdringen. Buren krijgen ruzie. Dus maakten de mensen regels over het eigendom er van. En notarissen om dat vast te leggen toen dat ingewikkeld werd. En rechters om daarover te beslissen.

Succesvolle boeren produceren meer dan ze zelf op kunnen maken. De overschotten gingen ze verhandelen. Niet-succesvolle boeren konden iets anders gaan doen. Je kreeg andere beroepen. Schippers en handelaars bijvoorbeeld.

En soldaten, nodig voor de bescherming. Veel soldaten want ze wilden nog wel eens sneuvelen.
Maar soldaten moeten eten. En soldaten hebben wapens. Dus als ze niet te eten krijgen komen ze t halen. Dan kun je ze maar beter betalen.
Iedereen zijn deel.
Maar hoe bepaal je ieders deel? Daar zitten we na 5000 jaar nog aan vast. Het was de uitvinding van de belastingen...

Belastingen innen vereist een hele organisatie. Registratie, belastingaanslagen, registratie van ontvangsten, de afdracht. Er komt al heel gauw flink wat bureaucratie bij kijken.

In luttele generaties van de wildernis tot bureaucratie. Onvermijdelijk allemaal naar het schijnt. Eén plus één is twee.

Vaar je de Nijl af dan zie je overal de mensen nog leven zoals het 5000j had kunnen zijn, in kleihutjes, op ezeltjes. En het land bewerken met een hak.
Maar het leven is best goed; schrijnende armoede zie je nergens.

04 april 2019

falsificatie wordt honderd jaar!



Popper's words:

"These considerations led me in the winter of 1919–20 to conclusions which I may now reformulate as follows.
1.
It is easy to obtain confirmations, or verifications, for nearly every theory—if we look for confirmations.
2.
Confirmations should count only if they are the result of risky predictions; that is to say, if, unenlightened by the theory in question, we should have expected an event which was incompatible with the theory—an event which would have refuted the theory.
3.
Every “good” scientific theory is a prohibition: It forbids certain things to happen. The more a theory forbids, the better it is.
4.
A theory which is not refutable by any conceivable event is nonscientific. Irrefutability is not a virtue of a theory (as people often think) but a vice.
5.
Every genuine test of a theory is an attempt to falsify it, or to refute it. Testability is falsifiability; but there are degrees of testability: Some theories are more testable, more exposed to refutation, than others; they take, as it were, greater risks.
6.
Confirming evidence should not count except when it is the result of a genuine test of the theory; and this means that it can be presented as a serious but unsuccessful attempt to falsify the theory. (I now speak in such cases of “corroborating evidence.”)
7.
Some genuinely testable theories, when found to be false, are still upheld by their admirers—for example by introducing ad hoc some auxiliary assumption, or by reinterpreting the theory ad hoc in such a way that it escapes refutation. Such a procedure is always possible, but it rescues the theory from refutation only at the price of destroying, or at least lowering, its scientific status. (I later described such a rescuing operation as a “conventionalist twist” or a “conventionalist stratagem.”)
One can sum up all this by saying that the criterion of the scientific status of a theory is its falsifiability, or refutability, or testability."
Found in: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780124080737000057
via https://www.sciencedirect.com/topics/social-sciences/falsification
Also: https://staff.washington.edu/lynnhank/Popper-1.pdf
an excerpt from Karl Popper, Conjectures and Refutations, London: Routledge and Keagan Paul,1963, pp. 33-39

03 april 2019

ikigai


falsificatieindex

De status van wetenschappelijk werk wordt afgemeten aan zaken als peer review, citation index, publicatie in A-tijdschriften en wat dies meer zij.
Als je erover nadenkt zijn dat echter beoordelingscriteria van sociale status, amper van wetenschappelijke status.
Populariteitscriteria.

Wat zou dan een wetenschappelijk criterium zijn?
Het wetenschappelijk criterium bij uitstek is
falsificatie! 
Daar zou wetenschappelijk werk aan afgemeten moeten worden. Practice what you preach.

Honderd jaar na de introductie zou je wel eens kunnen denken aan het aanleggen van een "falsification index". Naarmate een resultaat van wetenschappelijk werk vaker getest is -en de toetsen blijft weerstaan- scoort het hoger.

bomen planten

Gedurende een jaar of 50 legt 1 boom -bijvoorbeeld een eik- grofweg 1 ton CO2 per jaar vast. Bovengronds.


Het komt overeen met de uitstoot van ongeveer 463 L benzine per jaar.

Westerlingen gebruiken permanent gemiddeld iets meer dan 5 KW = 43800 KWu/j, qua CO2 uitstoot vergelijkbaar met 4380 L benzine.
Om dat te compenseren moeten we voor iedereen, van zuigeling tot grijsaard, meer dan 10 bomen aanplanten. Op een plaats waar nu niets groeit, want anders vervang je het ene groen door het andere.

De zo vastgelegde CO2 mag nooit meer terug in de atmosfeer komen dus het hout van die bomen moet dan voor altijd bewaard blijven ... of voor alle gekapte bomen een nieuwe herplant.
Geef een boom een oppervlakte van 7x7m, iets van 50m2.

Per persoon moet je dan 500 m2 aanplanten, een veldje van in het vierkant 22,5 m × 22,5 m.
Voor alle nu levende NLers 850000 HA; in het vierkant 92 km × 92 km.
Met 3,4 miljoen HA (droge) grond in Nederland is dat ongeveer 25% van het land.
Permanent.
En elke 80 jaar -de gemiddelde leeftijd- 25% erbij.