(zeven)de macht van zeven

Misschien een leuke 'life hack':
Ordenen, sorteren, categoriseren of tegenwoordig 'taggen' of 'labelen', het blijft een problematische kwestie. Want vroeger of later krijgt ieder systeem het karakter van een bos waarin je de bomen niet meer ziet. Wat moeten we daar toch mee?

De gangbare oplossing is: opsplitsen. Als je onder een categorie / label/ tag teveel elementen hebt toegevoegd zijn er altijd wel subcategorieen te vinden waaronder ze verder te ordenen zijn.
Maar je kunt ook te veel subcategorieen hebben. Kortom waar ligt de grens?

Nou, houd het praktisch. Pas het systeem aan aan de menselijke mogelijkheden en beperkingen. In dit verband is het leuk om te weten dat mensen een kortetermijngeheugen hebben waar 7 dingen tegelijk onthouden kunnen worden (gemiddeld). Hoe kunnen we daar nu eens gebruik van maken?

Opsplitsen van een categorie is prima, maar begin er pas mee als deze meer dan 7 elementen bevat. Want daarna begint het onoverzichtelijk te worden.
Dat geldt ook voor de subcategorieen. Laat het systeem zo groeien.

Realiseer je daarbij dat het niet snel overladen zal worden. In 7 subcategorieen van elk 7 elementen kun je erin totaal 49 (dus ongeveer 50) kwijt. Na 7 opsplitsingen zijn dat er 7x7x7x7x7x7x7=823 543, da's bijna 1 miljoen*. En wie heeft er nu 1 000 000 postzegels of iets dergelijks?

Maar omdat de 'weg er naar toe' uit 7 stappen bestaat kunnen we al die miljoen nog steeds vinden, ondanks onze beperkte vermogens.
Als dat geen geheugensteun is...