de vervuiler betaalt, of ... wie?

De industrie vervuilt, de burger = consument betaalt.
Maar als de industrie zou betalen zouden de kosten doorberekend worden in de productprijzen, en de consument = burger alsnog betalen.
Die heeft dan echter wel een keuze.

De consument = burger kan kiezen voor Chinese of Bengaalse shit, of shit uit Patagonië voor mijn part, waar niet voor vervuiling betaald is.
En dat doet ie.
Het enige netto-gevolg: onze voor-vervuiling-betalende, of, nog sneuer, niet-meer-vervuilende industrie gaat te gronde.
En de vervuiling vindt nog steeds plaats. Dat was toch niet de bedoeling?

Maar dan nu:
De burger betaalt en denkt als consument: "ja, hee, ik heb al betaald dus dat geeft mij rechten". Recht om te vervuilen. De industrie krijgt geen directe prikkel om vervuiling te stoppen.
En de vervuiling vindt nog steeds plaats. Dat was toch niet de bedoeling?

De prijsprikkel spekt wel lekker de staatskas, maar werkt dus niet zolang de burger = consument niet solidair is met de industrie.
En de vervuiling vindt nog steeds plaats. Dat was toch niet de bedoeling?

Het wordt gekker.
Want als de consument = burger wél solidair met de industrie zou zijn, dus zou zeggen: ik koop alleen onvervuild geproduceerde shit, moeten ze dan nog voor die vervuiling betalen?
Maar de vervuiling vindt dan niet meer plaats. Dat was toch de bedoeling?

PS.
Bij 1-&-ander wordt er stilzwijgend van uit gegaan dat niet-meer-vervuilen geld kost. Klopt dat wel?
https://ghvernuft.nl/html/grh/kluft6.pdf