publieke personen

We zijn allemaal publieke personen. Zelfs zij die alles voor zich proberen te houden.
214 Jaar geleden gaf Napoleon ons allemaal een naam, en schreef die op. Hij deed dat om ons te kunnen controleren, natuurlijk. Voor zijn doeleinden.

Nu worden er zoveel data van ons vastgelegd dat die naam irrelevant aan het worden is. Al onzer identiteit wordt gekoppeld aan patronen van al ons gedrag. Dat je je probeert te verbergen is ook gedrag dat past bij zo'n patroon. Dat naar jou wijst en daarmee je identiteit bepaalt.
Vluchten kan niet meer, schuilen en duiken ook niet. Je kunt net zo goed mee doen.

Mijn voorrecht

Ik houd mijn ogen wijd open en prijs mij gelukkig geboren te zijn als mens (witte man nog wel), met een gezonde prefrontale cortex, in het toen al overdadig welvarende Nederland, 3 weken nadat de gasbel in Slochteren aangeboord werd, die we naar verwachting net als ik mijn oogjes sluit leeggetrokken hebben, waarbij ik na afloop van een gelukkig en zorgeloos leven ook nog getuige mag zijn van HET spektakel in de menselijke geschiedenis: haar zelfvernietiging!

pubers

Je pubers staan voor de generale repetitie voordat hun eigen leven hard wordt. Ze moeten hun kracht kennen.
Als sparring partner kiezen ze degene die ze het meest vertrouwen. Jou dus. Dat is het compliment.

Ze weten feilloos je zwakste plek te vinden. Daar pakken ze je. Juist om je tot het uiterste te tergen.
Ook voor jou is het een leerzame periode. Je wordt op je zwakste plek gewezen en ook jij kunt (nog eens) oefenen die te verdedigen.
Ook jij kunt je sparring partner vertrouwen. In beginsel.

Want het gaat wel hard tegen hard. Dat de relatie goed blijft is -biologisch- van ondergeschikt belang. Blijf er boven staan, zorg dat die niet sneuvelt.