de held, de kampioen en de lafaard

Vechten, vluchten of schuilen. Dat zijn de ingebakken strategieën die we ter beschikking hebben als reactie op angst. Het zijn de opties waar we kunnen uit kunnen kiezen. Dat kiezen doen we onderbewust; daar horen sapjes bij in de bloedstroom - hormonen en zo. En emoties die dat sturen.

Een heel sterk sapje dat bij angst de bloedstroom ingepompt wordt is adrenaline. Dat zet van alles in beweging maakt je sterk, snel en alert. Het roept euforie op.
Adrenaline is heel handig om te vechten of te vluchten als er een draak opdoemt.

Als we kiezen voor vechten, en het gevecht winnen, dan hebben we de draak verjaagd of verslagen. De euforie giert nog door de aderen en we voelen ons fantastisch en trots. We zijn helemaal de Held!
Als we kiezen voor vluchten, sneller zijn dan de draak en hem hebben ontlopen zijn we ook in extase. Wie doet je wat? We zijn de Kampioen!

Maar als we kiezen voor schuilen, dan moeten we de adrenaline onderdrukken. Iets verstijft en verlamt ons. Al zouden we willen - we kunnen niet in beweging komen. Als de draak ons niet heeft opgemerkt en weer is verdwenen voelen we ons slap en futloos. We staan na te trillen op de benen. 
Geef het een naam en noem het de Lafaard in ons. 
Anders dan de Held of de Kampioen heeft de Lafaard niets om trots op te zijn.

In de loop van ons leven komt er regelmatig een draak op ons pad. Keer op keer komen we voor de keuze te staan. Wint de draak (en is het niet fataal) dan proberen we een van de andere twee. 
Onze -vroege- levensloop is als-het-ware een competitie. Wie bovenaan komt in ons klassement -de Held, de Kampioen of de Lafaard- die gaat die ons karakter en onze persoonlijkheid vormen.

De Held en de Kampioen in ons kweken ons zelfvertrouwen. We durven draken onder ogen te zien want de Held verslaat ze wel, en de Kampioen loopt ze er wel uit.

De Lafaard daarentegen leert ons risico's te mijden. Veiligheid, zekerheid, daar zoekt hij naar.
Maar alles in het het leven kent risico's. Dus onderdrukt de Lafaard onze levenslust. 

De Lafaard in ons maakt ons depressief. Depressie is de kracht die de broedse kip op het nest houdt en het konijntje in zijn holletje. Depressie is de gemoedstoestand die komt met de keuze schuilen. Depressie is dan dus een keuze. 
Grotendeels onderbewust gemaakt in ons reptielenbrein maar toch. Een keuze die we in ons zelf maken. 

Een harde boodschap. Maar ...
het góede nieuws is dat we een keuze hébben.