Aanbevolen post

Mijn politieke programma op 1 A4-tje

Als Geert het kan, kan ik het ook, dacht ik, dus: Samenleven is het alternatief voor ieder-voor-zich-met-het-recht-van-de-sterkste-als-ge...

03 oktober 2009

intuition or ratio?

gevoel of verstand? of...?

check


tja, gevoel of verstand, waar moet je voor kiezen? In de sales lijkt me dat je er niet aan ontkomt om gevoel voor je klant te hebben. Je moet in ieder geval met haar meevoelen. Want ‘feelings zijn facts’. Ook als beslissingen snel genomen moeten worden is intuïtie, wat dat dan ook zijn moge, onontbeerlijk. Want ons onbewuste kan eindeloos veel meer informatie verwerken dan ons bewustzijn. Niet voor niets wordt meesterschap alom gelijkgesteld met onbewuste bekwaamheid.

Toch is het ook zo dat onze gevoelens ons voortdurend voor de gek houden. Onberedeneerbare angsten, redeloze woede, radeloos verdriet maar ook de roze bril en uitzinnige vreugde drijven ons geregeld tot daden waar we ons later voor schamen en waar we spijt van hebben (ook weer van die zinloze gevoelens).

Dus zoals @ingeborg al zei is het erg moeilijk om te bepalen of je verstand dan wel of je intuïtie het bij het rechte eind had. Ook al omdat principieel niet vast te stellen is wat er gebeurd zou zijn als je de andere beslissing genomen zou hebben.

Voor salesmensen zijn feelings facts, maar dat zijn in eerste instantie NIET HUN EIGEN gevoelens, maar die van hun klanten. Die moeten zij beslist aanvoelen, maar vervolgens kan het geen kwaad om daar verstandig afwegingen mee te maken.

Tenslotte is het zo dat je niet van de ene dag op de andere onbewust bekwaam bent. Daar gaat een heel leertraject aan vooraf waarbij het bewustzijn een onmisbare rol speelt. Een ervaren, i.e. onbewust bekwame salesman heeft zijn repertoire van kunstgrepen in zo’n leerproces opgebouwd.

‘Gisteren’ heb je zoals je zei ‘een fout’ gemaakt. Die kun je betreuren, maar het zou verstandiger zijn er over na te denken wat je beter had kunnen zeggen en hoe. Niet vanuit spijt dus, of schuld of van had-ik-maar, maar om je repertoire te verrijken voor een volgende keer. En als je t goed doet (@Frank Zijlstra en @Helene) hoef je je er niet per se onderuit te draaien maar kun je vast een manier vinden om nog eerlijk te blijven ook.

Al met al gaat het dus niet om gevoel OF verstand, maar om gevoel EN verstand.

20 mei 2009

de klanten van de banken

Wie zijn klanten? dat zijn toch (rechts)personen die tegen betaling goederen of diensten kopen?
Wat zijn de diensten die banken leveren waarvoor betaald wordt?
Niet het oppassen op spaargeld, want daar betalen de banken juist voor, rente. Zij verstrekken kredieten als koopwaar; daar laten zij zich voor betalen.

Gek genoeg zijn wij geneigd de spaarders als de klanten van banken te zien. Misschien ook wel omdat die in marketing- en reclamecampagnes zo infantiel benaderd worden als we gewend zijn voor zeepjes en maandverband enzo.
Klanten van banken zijn vooral bedrijven die geld nodig hebben. Maar die worden juist afgeknepen zoals we dat met leveranciers gewend zijn te doen.

Een doordenkertje.

06 april 2009

osmosecentrale

Er zijn plannen voor een osmosecentrale in de afsluitdijk.
Reken s mee.
De voornaamste bron van het IJsselmeer is de rivier de IJssel. Die heeft volgens RWS (bij Olst) een gemiddelde afvoer van 410 m3/s ofwel 410000kg/s.
Veel meer water kan er van het IJsselmeer niet worden afgetapt zonder het op den duur droog te leggen. 

Binas gaf, op basis van gegevens over toestand van Noordzee en IJsselmeer, een osmotische druk die ongeveer overeenkomt met 300m hoogteverschil!

Per seconde is m*g*h dan dus 410000*9,8*300Ws. Dat is dus 1.205.400.000Ws/s oftewel zo'n 1200MW.
Dat scheelt weer 1200 windturbines.

Bij gemiddelde landelijke bruto energieconsumptie van 5kw*17mln = 85 GW kan zo n osmosecentrale om en nabij  1,4% van NL energiebehoefte dekken ...

26 februari 2009

Ene (ex)-bisschop Williamson heeft gezegd dat er 'maar' een paar honderdduizend joden door de nazi's omgebracht zijn in plaats van zes miljoen. Daar heeft hij zich een hoop verontwaardiging op de hals gehaald. En hij laadt de verdenking op zich dat hij de nazi's vergoelijkt.

Niet zo slim.

Maar zijn de verontwaardigden wel zo slim dan?
Want wie even verder nadenkt in plaats van alleen maar op zijn onderbuik te reageren kan een paar opmerkelijke redeneringen vinden.

Stel dat Williamson een antisemiet is en dat hij zijn sympathie over de Holocaust wil uitdragen. Dan zou hij toch eerder voor het hoogste getal kiezen? Met 'maar' een paar honderdduizend vermoorde joden zouden de nazi's toch in hun opzet gefaald hebben?
Vergoelijkend? Of zou hij ze de rol van underdog hebben willen toeschuiven?

Of zouden de nazi's minder kwaadaardig geweest zijn als blijkt dat ze maar een tiende van het officieel erkende aantal moorden hebben gepleegd?

Kortom: hoe worden de nazi's er zo eigenlijk mee vergoelijkt?

Overigens lijken de Israeli's een dergelijke denkfout te maken, maar dan omgekeerd.
Op het nippertje ontkomen aan de moordpartijen door de 'übermenschen' van het 'herrenvolk' heeft het 'uitverkoren volk' (hoe zat het met de pot en de ketel?) het antisemitisme als grootst mogelijk kwaad uitgeroepen.
Wie met zijn belangen ongelukkigerwijs met hen in conflict komt kan al gauw een antisemiet genoemd worden. En mag dus verdelgd worden?

Kwaad met kwaad bestrijden?

Mensen, mensen, denk toch eens na! En laat de onderbuik maar doen waar die voor bedoeld is...