tja, gevoel of verstand, waar moet je voor kiezen?
In de sales lijkt me dat je er niet aan ontkomt om gevoel voor je klant te hebben. Je moet in ieder geval met haar meevoelen. Want ‘feelings zijn facts’.
Ook als beslissingen snel genomen moeten worden is intuïtie, wat dat dan ook zijn moge, onontbeerlijk. Want ons onbewuste kan eindeloos veel meer informatie verwerken dan ons bewustzijn.
Niet voor niets wordt meesterschap alom gelijkgesteld met onbewuste bekwaamheid.
Toch is het ook zo dat onze gevoelens ons voortdurend voor de gek houden. Onberedeneerbare angsten, redeloze woede, radeloos verdriet maar ook de roze bril en uitzinnige vreugde drijven ons geregeld tot daden waar we ons later voor schamen en waar we spijt van hebben (ook weer van die zinloze gevoelens).
Dus zoals @ingeborg al zei is het erg moeilijk om te bepalen of je verstand dan wel of je intuïtie het bij het rechte eind had. Ook al omdat principieel niet vast te stellen is wat er gebeurd zou zijn als je de andere beslissing genomen zou hebben.
Voor salesmensen zijn feelings facts, maar dat zijn in eerste instantie NIET HUN EIGEN gevoelens, maar die van hun klanten. Die moeten zij beslist aanvoelen, maar vervolgens kan het geen kwaad om daar verstandig afwegingen mee te maken.
Tenslotte is het zo dat je niet van de ene dag op de andere onbewust bekwaam bent. Daar gaat een heel leertraject aan vooraf waarbij het bewustzijn een onmisbare rol speelt. Een ervaren, i.e. onbewust bekwame salesman heeft zijn repertoire van kunstgrepen in zo’n leerproces opgebouwd.
‘Gisteren’ heb je zoals je zei ‘een fout’ gemaakt. Die kun je betreuren, maar het zou verstandiger zijn er over na te denken wat je beter had kunnen zeggen en hoe. Niet vanuit spijt dus, of schuld of van had-ik-maar, maar om je repertoire te verrijken voor een volgende keer. En als je t goed doet (@Frank Zijlstra en @Helene) hoef je je er niet per se onderuit te draaien maar kun je vast een manier vinden om nog eerlijk te blijven ook.
Al met al gaat het dus niet om gevoel OF verstand, maar om gevoel EN verstand.
Toch is het ook zo dat onze gevoelens ons voortdurend voor de gek houden. Onberedeneerbare angsten, redeloze woede, radeloos verdriet maar ook de roze bril en uitzinnige vreugde drijven ons geregeld tot daden waar we ons later voor schamen en waar we spijt van hebben (ook weer van die zinloze gevoelens).
Dus zoals @ingeborg al zei is het erg moeilijk om te bepalen of je verstand dan wel of je intuïtie het bij het rechte eind had. Ook al omdat principieel niet vast te stellen is wat er gebeurd zou zijn als je de andere beslissing genomen zou hebben.
Voor salesmensen zijn feelings facts, maar dat zijn in eerste instantie NIET HUN EIGEN gevoelens, maar die van hun klanten. Die moeten zij beslist aanvoelen, maar vervolgens kan het geen kwaad om daar verstandig afwegingen mee te maken.
Tenslotte is het zo dat je niet van de ene dag op de andere onbewust bekwaam bent. Daar gaat een heel leertraject aan vooraf waarbij het bewustzijn een onmisbare rol speelt. Een ervaren, i.e. onbewust bekwame salesman heeft zijn repertoire van kunstgrepen in zo’n leerproces opgebouwd.
‘Gisteren’ heb je zoals je zei ‘een fout’ gemaakt. Die kun je betreuren, maar het zou verstandiger zijn er over na te denken wat je beter had kunnen zeggen en hoe. Niet vanuit spijt dus, of schuld of van had-ik-maar, maar om je repertoire te verrijken voor een volgende keer. En als je t goed doet (@Frank Zijlstra en @Helene) hoef je je er niet per se onderuit te draaien maar kun je vast een manier vinden om nog eerlijk te blijven ook.
Al met al gaat het dus niet om gevoel OF verstand, maar om gevoel EN verstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten