Een debatje over mensen die ideeen krijgen, die ze verspreiden of die ze afkraken.
Ideeen krijgen we allemaal. Ze zijn niet te controleren. Soms flappen we ze eruit. Dat is de geboorte van het idee in een sociale context.
Een wild idee krijgen is te vergeven. Het risico om het uit te flappen is laag. Bovendien kun je het ook weer inslikken. "Het was maar een idee."
De luisteraar kan het idee overnemen of niet. Of hij kan het afkraken.
Wie een idee afkraakt staan zeer vele argumenten ter beschikking. Er circuleert daarvoor een lijstje van "28 ideakillers". Hzij neemt net zo veel risico als degene die niet in een vliegtuig stapt omdat het wel eens neer kan storten. Heel veilig dus. En een beetje laf.
Maar wie het overneemt en verder uitdraagt is de held. Hzij neemt sociaal gezien een groot risico. Want of een idee goed is kunnen we van te voren niet weten. En succes heeft vele vaders, maar mislukking is een wees.
Aanbevolen post
Mijn politieke programma op 1 A4-tje
Als Geert het kan, kan ik het ook, dacht ik, dus: Samenleven is het alternatief voor ieder-voor-zich-met-het-recht-van-de-sterkste-als-ge...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Wat is het gemiddelde windvermogenaanbod op een locatie? En welke effectieve windsnelheid past daar bij? De kinetische energie van ee...
-
Mark Rutte wil bezuinigen. Dat wil de VVD altijd wel want ze vinden de staatsschuld altijd te hoog. En nu is de staatsschuld wel erg ver opg...
-
Gedurende een jaar of 50 legt 1 boom -bijvoorbeeld een eik- grofweg 1 ton CO 2 per jaar vast. Bovengronds. Het komt overeen met d...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten