roofeconomie

Veel mensen zijn voortdurend bezig om te zoeken naar manieren om met zo min mogelijk moeite zo veel mogelijk geld binnen te harken. Het zijn niet alleen de sluwe ondernemers die dat gedrag vertonen. Het is heel menselijk. 

Het klopt natuurlijk niet. Want geld staat voor waardering. Eigenlijk wil men dus gewaardeerd worden voor iets dat men niet gedaan heeft.

Eén effect is geldontwaarding. We bederven met ons allen de waarde van de Euro.

Een ander effect is dat we de sfeer verzieken. Door zo min mogelijk te willen doen voor zo veel mogelijk geld krijgt de klant een teleurstelling te verwerken. Telkens een kleine teleurstelling. Op zich net niet groot genoeg om je over op te winden, maar door de voortdurende opeenstapeling gaan we mekaar steeds meer in de weg zitten. 

Ik heb het gevoel dat dat de reden is voor het algemene onbehagen dat door het land, door Europa, en door de wereld waart.

Maar het staat ieder vrij om dat om te draaien. Een klein stapje méér doen dan verwacht wordt. Je klanten verrassen.
Dan zijn ze positief blij met je dienst en daar word je zelf ook blij van. Mijn ervaring. Ze zijn dan zelfs geneigd je meer te betalen dan je gevraagd hebt.

grafrede voor mijn vader

eerste deel

allereerst: het laatste nieuws

Lange periode van aftakeling ...
... Zoveel aandoeningen en ingrepen dat ik er zelf al een halve medicijnenstudie op heb zitten ...

Van zijn bewegingsapparaat was niet veel meer over, maar zijn hart sleurde hem overal doorheen.
... helder van geest ... tot bijna op het laatst

Na het grote infarct van vrijdag 6 mei konden we niet goed contact meer krijgen. Hij heeft nog een paar woorden en een paar namen kunnen zeggen. Maar hij was ook erg suf, en toen het niet lukken wilde kon ik hem vrij gemakkelijk in slaap sussen.

Ik ben erg opgelucht dat het einde tamelijk rustig is gekomen.

dankwoord vooraf

Daarmee kwam een eind aan een periode van intensieve zorg. Daarom past nu onze waardering voor de onvermoeibare inzet van Thea, Joke, Ria, Mariska, Ingrid, zonder de andere dames van Icare (en een enkele heer) tekort te willen doen. 

En niet te vergeten van mijn moeder!

De voorlaatste keer dat we dachten dat Pap dood zou gaan vroeg ik hem of hij een een goed leven had gehad. 

Ja. 

Wat was het mooiste in je leven? 

Je moeder.

Maar, Mam,

jij hebt je nu wel lang genoeg voor anderen ingezet. Wat was het, in 62 jaar, 87.000 maaltijden klaargemaakt? 

Na deze dag wil ik eigenlijk alleen nog maar kaartjes van je zien uit verre landen. Ofzo. Nu is het tijd voor jezelf. Het kan nog. Laat de boel de boel!

nagedachtenis

Laten we nu zijn cv eens doorlopen. n dijk van n cv, al heb je daar niets meer aan met 89
ANP - lijst

ANP publicaties

zijn eigen "kantelmomenten":

Economie ipv Geschiedenis 

Diensttijd gezag inzicht

NV Bergkwartier

IJselbrein
Beel Diepenveen?

Aankoop lageweg12, ASM, crash Mercedes

RuG Pim Fortuyn / Werkkring RuG
Boekhoudprogramma 

Kinderen

Ik denk dat zijn innerlijke drijfveer was Heel precies optekenen hoe de dingen zijn - rasboekhouder
Ook: genealogie, oude fotoalbums

In combinatie met zijn mensenkennis, totale integriteit, en loyaliteit is hij er ver mee gekomen.

Niet te vergeten zijn energie. Irritant gewoon soms. Vooral s morgens vroeg.

Die kreeg hij, heeft ie me s verteld, elke morgen als hij wakker werd, met de gedachte: ze zijn weg (De Duitsers)

Maar het liefste zocht hij de afzondering.

... Wat een nerd is, Dat hij zelf een een nerd is.

vader van mij

Hij heeft echt zijn best gedaan om me op te voeden. 

Zo maar een greep:

Elke zaterdag naar de bieb.

Nam me voor dageraad de natuur in om vogeltjes te kijken. 

Sloot me op totdat ik wiskunde begreep. En waarachtig!

Mijn morele kompas. Personificatie van mn geweten.
Altijd is er een stemmetje (zijn stem) dat me influistert wat hij er van zou vinden. Want ik moest alles wel eens bij hem verantwoorden.

Dat botste natuurlijk wel eens. Want hij was, hebben wij wel eens plezierig vastgesteld in zn hart een 19e eeuwer maar levend in 21e eeuw.

Vader - zoon tegenstelling: in ons geval: hoe sta je tegenover de risico s van het leven? 

Hij koos voor veilig, het zekere voor het onzekere. 
Ik meer van: laten we s kijken wat er gebeurt, en: dat lossen we dan wel op. 
Hij heeft mij verteld dat hij voor elke eventualiteit een 'protocol' klaar had liggen.

En ja mijn aanpak gaat wel eens fout;

zijn verhaal bijvoorbeeld

Zo denk ik - zegt het stemmetje - dat hij zou vinden dat ik zijn kist niet zelf had moeten timmeren. Ik heb het toch gedaan.

Maar voor elkaar hadden wij geen geheimen.

We hadden elkaar alles gevraagd, alles verteld wat we op t hart hadden.

Hij kan in vrede rusten. 

Wij kunnen in vrede verder leven

deel 2

In Pap zn codicil stond de wens dat wij zouden scheiden op muziek van Valerius gespeeld op het carillon van de Drommedaris in Enkhuizen. Dit klonk in de oorlog om de mensen een hart onder de riem te steken omdat, ondanks alle ellende, het leven toch doorgaat.