industrieel voedsel

industrieel voedsel

"Het Amsterdams Medisch Centrum heeft een patiënt wiens darm 25 jaar geleden grotendeels is weggenomen bij een operatie. Hij kan dus niet eten. Hij verhongert echter niet, want ’s nachts als hij slaapt loopt de inhoud van een kunststof zak met voedingsstoffen via een infuus in zijn aderen. Er zit geen melk of pap in die zak, want zijn bloed kan de eiwitten uit melk en het zetmeel uit pap niet afbreken. Dat kan alleen de darm; die breekt eten af tot zijn simpelste onderdelen. Het zijn die onderdelen die de patiënt zonder darm rechtstreeks in zijn bloed krijgt gepompt."

"48 stoffen gaat het om, en die worden chemisch gesynthetiseerd.
"Voor de voedingswaarde maakt dat niet uit; de synthetische vitamine C uit kunstvoeding verschilt even weinig van vitamine C uit sinaasappels als een euro uit Deventer van een euro uit Delfzijl."

"Moderne voedingsmiddelen zijn vrij van schadelijke bacteriën en virussen, er zitten slechts minieme hoeveelheden landbouw- en ander gif in die voor de gezondheid waarschijnlijk verwaarloosbaar zijn, en de verdikkingsmiddelen, conserveermiddelen, kleur-, geur- en smaakstoffen die nodig zijn om aan onze wensen te voldoen zijn goed onderzocht; wat schadelijk is, is verboden. Zo zijn de E-nummers overgebleven: die E betekent dat het is gekeurd en veilig bevonden."

"De chemie die ons met zijn zeven miljarden van eten voorziet verdient iets meer waardering."
(Aldus Martijn Katan in NRC)

Dan de biologische landbouw.
De "reguliere" landbouw heeft er een voorsprong op van een eeuw lang 20e eeuwse technologische ontwikkeling. Die heeft het überhaupt dus mogelijk gemaakt dat er nu 7 a 8 miljard mensen gevoed kunnen worden. Niet zolang geleden blies men nog de loftrompet over de zg. "groene revolutie" - die ging over toepassing van chemische kennis en middelen in de landbouw.

Het is nog maar recent dat men ging onderkennen dat het echter zo niet zo lang gaat: uitputting van de planeet etc. Toen is men o.a. gaan nadenken over alternatieve landbouw. Overigens in eerste instantie helemaal niet alternatief maar teruggrijpend op hoe het vroeger ging. Inherente hongersnoden en inefficiëntie voor het gemak wegwuivend. En mooie doelstellingen als duurzaam, gezond, en natuur- en diervriendelijk met elkaar verwarrend en hier en daar conflicterend.

Het is wel een begin. Zonder experimenteren komen we er niet. Dan maar even suboptimaal. Maar dan wel zonder elkaar te verketteren, en zonder kinderen met badwater -zoals chemische kennis en technologie- weg te gooien.