Was onlangs bij een congres waar de ene na de andere spreker zijn teleurstelling uitsprak over de onmaakbaarheid van de samenleving. In het groot of in het klein.
Daarover heb ik goed nieuws en slecht nieuws.
Nou ja, nieuws,
in 1957 formuleerde Ross Ashby de 'law of requisite variety'. Daarmee zijn o.m. de grenzen van die maakbaarheid vast te stellen.
De 'law of requisite variety' stelt namelijk grofweg dat naarmate je meer eisen ergens aan stelt (het goede nieuws) er ook meer voor geregeld moet worden (het slechte nieuws).
Check bijvoorbeeld dit eens, of dit (engels).
Niets voor niets dus: 'de wet van behoud van ellende'.
Als je t precies wil weten reageer dan op deze blogpost, dan zal ik zijn uitleg geven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Wat is het gemiddelde windvermogenaanbod op een locatie? En welke effectieve windsnelheid past daar bij? De kinetische energie van ee...
-
Gedurende een jaar of 50 legt 1 boom -bijvoorbeeld een eik- grofweg 1 ton CO 2 per jaar vast. Bovengronds. Het komt overeen met d... -
Mark Rutte wil bezuinigen. Dat wil de VVD altijd wel want ze vinden de staatsschuld altijd te hoog. En nu is de staatsschuld wel erg ver opg...
2 opmerkingen:
De wet van behoud van ellende? Bedoel je dan omdat we niet alles willen of kunnen regelen we dus altijd met de ellende zitten van dat we weinig eisen kunnen stellen?
Nee precies omgekeerd.
Eisen stellen doe je omdat je je ellende wil verminderen. Maar het realiseren van die eisen kost ook ellende (nl. werk).
Stel je lage eisen hoeft er niet veel werk verricht te worden maar blijf je met een hoog ellendegehalte zitten.
Stel je hoge eisen moet er veel (ellendig) werk verricht worden maar heb je het je comfortabel gemaakt.
Dus om ellende te verminderen moet je in ellende investeren. Een alternatief is er niet.
Het zegt overigens niets over de verdeling van de ellende.
Een reactie posten