law of requisite variety

Was onlangs bij een congres waar de ene na de andere spreker zijn teleurstelling uitsprak over de onmaakbaarheid van de samenleving. In het groot of in het klein.

Daarover heb ik goed nieuws en slecht nieuws.

Nou ja, nieuws,
in 1957 formuleerde Ross Ashby de 'law of requisite variety'. Daarmee zijn o.m. de grenzen van die maakbaarheid vast te stellen.
De 'law of requisite variety' stelt namelijk grofweg dat naarmate je meer eisen ergens aan stelt (het goede nieuws) er ook meer voor geregeld moet worden (het slechte nieuws).

Check bijvoorbeeld dit eens, of dit (engels).
Niets voor niets dus: 'de wet van behoud van ellende'.
Als je t precies wil weten reageer dan op deze blogpost, dan zal ik zijn uitleg geven.

cradle to cradle en de tweede hoofdwet

Zat vanavond naar Cradle 2 cradle te kijken op de vpro.
Een sympathiek en positief idee. Want het rekent af met het idee dat besparing het milieu kan redden. Dat rekt alleen maar het lijden. Want, vroeger of later, gaat die olie etc uiteindelijk op.
C2c rekent daarmee af, lijkt het...
Maar check ook eens de tweede hoofdwet van de thermodynamica (op Wikipedia maakt men er overigens een rommeltje van). Vrij vertaald en toegepast op 'c2c' houdt die in dat materialen niet eindeloos gerecycled kunnen worden zonder kwaliteitsverlies.
Soms kan kwaliteit weer verkregen worden, bijvoorbeeld staal of aluminium. Maar dat kost altijd energie. Want materialen zijn ook dragers van energie.
Maar aardolie bijvoorbeeld kan alleen maar gedegradeerd worden. Snel, door het te verstoken als brandstof, of langzaam, door het te verwerken tot plastics etc. en die evt. meermalen te recyclen. Maar wel, onvermijdelijk, in steeds laagwaardiger toestand. Vandaar dat 'recyclen' toch een 'cradle-to-grave' pad volgt.
Cradle-to-cradle bestaat wel in ecologische systemen. (Koe eet gras, poept het weer uit, poep wordt mest, uit mest groeit gras. Melk en vlees verdwijnen even uit deze cyclus maar komen er later via een omweg weer in.) Ook hier is sprake van degradatie van de materialen, maar ook van opwerking mbv. energie van de zon.
Willen we de C2C-gedachte serieus uitwerken moeten we van dit soort kringlopen gaan uitdenken. Ook en juist voor niet-natuurlijke materialen.