Tolstoj's Anna Karenina is zo'n meesterwerk. Het bevat ongeveer 250 000 letters en leestekens, stel 26 + 4 = 30 verschillende.
De kans dat een aap het in 1× zou typen is 1/30250 000 = 1/10369 000. Een onnoemelijk kleine kans.
Zo werkt de evolutie echter niet.
Hoe dan wel?
Volgens de evolutietheorie is elke generatie een experiment dat een leven lang op de proef gesteld wordt. Wordt t goedgekeurd dan mag het door voor de volgende ronde. Anders is het einde verhaal.
Wij zijn stuk voor stuk het (tijdelijke) sluitstuk van alle generaties voor ons. Tot zo ver allemaal geslaagde experimenten. Daar mogen we elkaar mee feliciteren.
Hoeveel generaties zijn dat er, sinds de oercel? Waar het mee begon, 3 500 000 000 jaar geleden.
Om daar een schatting van te maken neem het gegeven dat eencelligen gemiddeld elke 20 minuten splitsen. Dat zijn 72 per dag. In 1 jaar ongeveer 25 000 generaties; in 3 miljard jaar 75 000 000 000 000.
Ongeveer 0,5 miljard jaar geleden kwamen de meercelligen in onze stamboom. Die planten veel minder vaak voort. Stel gemiddeld eens per jaar dan hebben we in totaal 75 000 500 000 000 generaties. Zouden het er 10 per jaar zijn: 75 005 000 000 000. Nog niet veel doden aan de zijk. Dus de meercelligen kunnen we verwaarlozen.
75 000 000 000 000 generaties zijn 75 000 000 000 000 experimenten. 75 biljoen geslaagde experimenten achtereen. Ononderbroken.
75 met 12 nullen. Dat is veel.
Volgens de evolutietheorie is elke generatie een experiment dat een leven lang op de proef gesteld wordt. Wordt t goedgekeurd dan mag het door voor de volgende ronde. Anders is het einde verhaal.
Wij zijn stuk voor stuk het (tijdelijke) sluitstuk van alle generaties voor ons. Tot zo ver allemaal geslaagde experimenten. Daar mogen we elkaar mee feliciteren.
Hoeveel generaties zijn dat er, sinds de oercel? Waar het mee begon, 3 500 000 000 jaar geleden.
Om daar een schatting van te maken neem het gegeven dat eencelligen gemiddeld elke 20 minuten splitsen. Dat zijn 72 per dag. In 1 jaar ongeveer 25 000 generaties; in 3 miljard jaar 75 000 000 000 000.
Ongeveer 0,5 miljard jaar geleden kwamen de meercelligen in onze stamboom. Die planten veel minder vaak voort. Stel gemiddeld eens per jaar dan hebben we in totaal 75 000 500 000 000 generaties. Zouden het er 10 per jaar zijn: 75 005 000 000 000. Nog niet veel doden aan de zijk. Dus de meercelligen kunnen we verwaarlozen.
75 000 000 000 000 generaties zijn 75 000 000 000 000 experimenten. 75 biljoen geslaagde experimenten achtereen. Ononderbroken.
75 met 12 nullen. Dat is veel.
Maar nog lang niet zo veel als 10 met 369 000 nullen, wat die aap nodig had voor Anna Karenina in 1×.
Hoe zou onze aap, analoog aan de evolutietheorie, Anna Karenina dan wel typen?
Dan zou elke letteraanslag eerst 'goedgekeurd' moeten worden om op papier terecht te komen.
Elk van de 250 000 letters en leestekens is een -achteraf- geslaagd experiment - analoog aan een generatie in de evolutie.
Voor elk van de 250 000 letters en leestekens heeft de aap 30 kansen. Na gemiddeld 15 pogingen is een letterexperiment van onze aap geslaagd. Hij heeft het dus in 3 750 000 aanslagen al klaar.
Hoe zou onze aap, analoog aan de evolutietheorie, Anna Karenina dan wel typen?
Dan zou elke letteraanslag eerst 'goedgekeurd' moeten worden om op papier terecht te komen.
Elk van de 250 000 letters en leestekens is een -achteraf- geslaagd experiment - analoog aan een generatie in de evolutie.
Voor elk van de 250 000 letters en leestekens heeft de aap 30 kansen. Na gemiddeld 15 pogingen is een letterexperiment van onze aap geslaagd. Hij heeft het dus in 3 750 000 aanslagen al klaar.
Vergeleken met 75 biljoen is 3750 duizend volstrekt verwaarloosbaar. De kans dat een aap, volgens de regels van de evolutie, Anna Karenina typt is 20 miljoen keer groter.
