kromme logica blijft de Puttense moordzaak achtervolgen:

Twee mannen zijn door getuigen aangewezen als dader.
Alhoewel (Peter R. de Vries:) "...uit onderzoek blijkt dat er geen enkel spoor van de mannen in en om het huis is aangetroffen.
[Dit spreekt logischerwijs de verdachten echter niet vrij.]
Dan komt de langverwachte uitslag van DNA-onderzoek op de spermadruppel. En ook die blijkt onomstotelijk niet afkomstig van de verdachten.
[Ook dit spreekt logischerwijs de verdachten niet vrij.]
En in plaats van de mannen direct op vrije voeten te stellen, komt de politie met een bizarre verklaring: Het sperma zou afkomstig zijn van een veel eerder vrijwillig seksueel contact van Christel, een vriendje dus. Zijn sperma zou langdurig in Christels lichaam zijn gebleven en uiteindelijk na het fietstochtje naar haar oma's huisje door Wilco en Herman tijdens de verkrachting naar buiten zijn gesleept en als een druppel op haar been zijn achtergebleven.
[(Is het alleen daar gevonden, en niet in haar buik? Hoe zit het dan überhaupt met een sleeptheorie?)]
De moordenaars zouden dan zelf geen zaadlozing hebben gehad. Het vermeende vriendje wordt nooit gevonden."

Nu is het "vriendje" toch nog gevonden. Is hij daarmee dan ook maar de moordenaar?
Alleen de identiteit van het "vriendje" is toch op zich geen bewijsmateriaal?

Men heeft het volgende scenario voor ogen:
Degene die de druppel heeft achter gelaten heeft seks met Christel gehad. (O ja? Er zijn wel alternatieven te verzinnen; ik ben benieuwd naar jullie reacties...)
Degene die seks met haar heeft gehad heeft haar verkracht. (O ja?)
Degene die haar heeft verkracht heeft haar vermoord. (O ja?)

Het is 'maar' één scenario, en één met al drie ontsnappingsmogelijkheden. Toch wordt nu zonder meer gesuggerereerd dat degene die de druppel heeft achtergelaten ook maar gelijk de moordenaar is.

Christel is dood, de werkelijke dader moet achter de tralies. Maar het bewijs komt niet rond zonder aanvullende gegevens dan die uit het "volledige dossier" van Peter R.de Vries.
De hele zaak bevat inmiddels alle opwindende en spectaculaire elementen van een dorpsklucht. Het meest verontrustend is echter dat magistratuur noch media blijk geven van nuchter en gezond verstand.

wiki's en meningen

"Een wiki is een applicatie of (web)toepassing, waarmee webdocumenten gezamenlijk kunnen worden bewerkt." Het idee is dat meerdere mensen aanwijzingen hebben over het onderwerp van zo'n document. Die brengen ze daar dan in samen.

Zolang het daarbij gaat over feitelijke zaken heeft dat kans van slagen. 'Een olifant is immers een olifant en niet een eend'. Natuurlijk zullen er allerlei misverstanden over bestaan en uit de weg geruimd moeten worden. Maar uiteindelijk komt een steeds vollediger beeld van die 'olifant' tot stand.
Alle aanwijzingen bevatten een kern van waarheid en centreren zich daarom rond een zeker gemiddelde.

Anders wordt het wanneer men gezamelijk een mening in een wiki wil vormgeven.
Meningen kunnen alle kanten opgaan; zij zijn een kwestie van smaak en onderhevig aan allerlei emoties. Zij centreren zich dus niet (altijd) rond een gemiddelde.
Over 'grenzen' bijvoorbeeld kunnen we de mening hebben dat ze 'gesloten moeten zijn', maar net zo goed dat ze 'geopend moeten zijn'. En allerlei nuances daar tussenin.
Waar meningen uiteenlopen kan een wiki dus eigenlijk alleen maar uitmonden in eindeloze discussies.

In het geval men toch in een wiki samen wil werken aan meningsvorming moet het uitgangspunt omgevormd worden naar een feitelijkheid.
In het voorbeeld zou samengewerkt kunnen worden aan 'de invloed van open resp. gesloten grenzen'.
Of men zou kunnen inventariseren wie welke mening is toegedaan. Of welke factoren daartoe aanleiding geven.
Zijnsoordelen dus, geen waardeoordelen.

Interactieve (internet)-instrumenten kunnen echter wel degelijk een rol spelen om tot waardeoordelen te komen. Zij zijn bij uitstek geschikt om meningen te peilen.
Het gaat echter meer om het (kwantitatieve) draagvlak dan om de (kwalitatieve) formulering er van.