Wisdom of crowds; aantekeningen bij het boek van Surowiecky (James)

p10: "... a mathematical truism.
If you ask a large enough group of diverse, independent [more or less informed (GrH)] people to make a prediction or estimate a probability, and then average those estimates, the errors each of them makes in coming up with an answer will cancel themselves out. [nadruk GrH]
Each person's guess [..] has two components: information and error. Subtract the error, and you're left with the information",
mits de 'error' normaal verdeeld is. De geaccumuleerde informatie neemt echter toe:
p11: "With most things, the average is mediocrity. With decision making it's often excellence."

p27: "... the groups job was to decide among already defined choices or to solve a well defined problem. In those cases different members of the group could bring different pieces of information, to bear on a problem but the set of solutions was already, in a sense, determined.

p74: "you can let a thousand flowers bloom and then pick the one that smells the sweetest."

168: "What's intriguing about science from the perspective of collective problem solving is that it is the community as a whole that bestows the recognition, which is to say that it's the community as a whole that decides whether or not a scientific hypothesis is true and whether it's original. This doesn't mean that scientific truth is in the eye of the beholder."

Maar hij plaatst er ook kanttekeningen bij.

176: "And the collective wisdom that something like [a market] produces is, at least when it's working well, the result of many different independent judgments, rather than something that the group as a whole has consciously come up with.
[..]
In a small group, by contrast, the group -even if it is an ad hoc group formed for the sake of a single project or experiment- has an identity of its own. And the influence of the people in the group on each other's judgment is inescapable."

178: "Social scientists who study juries often differentiate between two approaches juries take.
Evidence-based juries usually don't even take a vote until after they've spent some time talking over the case, sifting through the evidence, and explicitly contemplating altemative explanations.
Verdict-based juries, by contrast, see their mission as reaching a decision as quickly and decisively as possible. They take a vote before any discussion, and the debate after that tends to concentrate on getting those who don't agree to agree."

180: "One of the real dangers that small groups face is emphasizing consensus over dissent. The extreme version of this, as we've already seen, is the kind of groupthink that Irving Janis described [..], where the members of the group become so identified with the group that the possibility of dissent seems practically unthinkable."

183: "[It is] shown [that] the presence of a minority viewpoint, all by itself, makes a groups decisions more nuanced and its decision-making process more rigorous. This is true even when the minority viewpoint turns out to be ill conceived. The confrontation with a dissenting view, logically enough, forces the majority to interrogate its its own positions more seriously."

184: "Without the devils advocate, though, it's likely that the group's meetings actually made its judgment about the possible problem worse.
That's because of a phenomenon called "group polarization" [,] a phenomenon that is not well understood [. But] sociologists have documented how, under certain circumstances, deliberation does not moderate but rather radicalizes people's point of 'view .
More recently [it is shown] that [..] discussions tend to move both the group as a whole and the individuals within it toward more extreme positions than the ones they entered the discussion with.
Why does polarization occur? One reason is because of people's reliance on "social comparison." This means more than that people are constantly comparing themselves to everyone else (which, of course, they are)."

---
195: "If coordination is possible through the market, what's the point of having large firms that orchestrate the movements of people and products all over the world? Why do corporations even exist? The fundamental paradox of any corporation is that even though it competes in the marketplace, it uses nonmarket instruments, plans, commands, controls to accomplish its goals."

196: "The problem with the "outsource everything" model [..] was that setting up and monitoring all those different deals and contracts takes a lot of time and effort. These are all [..] called "transaction costs"[..]."

197: "[But] keeping things in-house creates its own problems. Sometimes the advantages of outsourcing the work outweigh the ease of doing it yourself."

205: "The only reason to organize thousands of people to work in a company is that together they can be more productive and more intelligent than they would be apart.
But in order to do that, individuals need to work as hard to get and act upon good information as they would if they were a small businessman competing in the marketplace.
In too many corporations, though, the incentive system was (and is) skewed against dissent and independent analysis."

Inderdaad, soms lijkt het er wel op of alleen top en werkvloer belang bij de realiteit hebben. Dit zijn de partijen wier handelen daarop afgerekend wordt.
De werkvloer, omdat deze end of line staat en geen zwarte piet kan doorschuiven; de top, omdat die afgerekend wordt door de buitenwereld die de organisatie als black box ziet.
De tussenlagen zijn vooral met elkaar bezig, en dan gelden politieke criteria die soms ver af komen te staan van de werkelijkheid.

functie en taak van de wetenschap

Je zou kunnen zeggen dat de functie van de wetenschap is om allerlei verschijnselen te verklaren. En wel zodanig dat ze begrijpelijk zijn voor mensen. Dus dat ze te bevatten zijn door het menselijk brein. (herhaald)

Nu zou je zeggen dat wetenschap juist heel moeilijk is want je moet er hard en lang voor studeren.
Maar er zijn twee soorten wetenschap.
De eerste is die waar nieuwe kennis wordt ontdekt en ontwikkeld. Dat is moeilijk, ja, en daar zijn knappe koppen voor nodig.

Maar wat daar ontdekt en ontwikkeld siepelt langzaam door tot de "gewone wereld". Ooit was de dynamo bijvoorbeeld hi-tech. Of, nog wat langer geleden, de kettingaandrijving, zoals die nu in elke fiets zit. Of het begrip onderbewustzijn. Of klantgerichtheid. Maar bijna iedereen begrijpt dat nu.

Dit is de wetenschap van de tweede soort. En juist omdat het gemeengoed geworden is staat deze eigelijk zelfs op een hoger niveau.

Voor de meeste verschijnselen zijn vele verklaringen te bedenken. Alles is wel met elkaar in verband te brengen. En het menselijk brein is onvermoeibaar bezig met het leggen van verbanden en het verzinnen van dit soort verklaringen. (Althans mijn brein.) Zo komen allerlei denkbeelden de wereld in: fantasieën, suggesties, veronderstellingen of, als je ze 'toetsbaar' maakt, hypotheses.

De taak van de wetenschap van de eerste soort is om hypotheses te toetsen. Zijn ze in overeenstemming met de werkelijkheid of niet?
Ongetoetst blijven het mythes.

terreuraanslag

(herhaling) De kans dat je door een terreuraanslag getroffen wordt is erg klein. Kleiner dan die om de hoofdprijs in de Postcodeloterij te winnen (en die is in theorie 0,000.000.164 per keer). Er heeft namelijk in Nederland nu meer dan 30 jaar geen terreuraanslag plaatsgevonden, maar de Postcodeloterij heeft elke maand een trekking. En de reikwijdte van zo'n trekking is ongeveer even groot die van een bomaanslag.
Het is, zo bezien, minder verstandig om antiterrorismemaatregelen te nemen dan om alvast een miljoenenjacht te bestellen voor rekening van de winst van de Postcodeloterij van de volgende maand.

wees gelukkig!

Om gelukkig te zijn moet je (redelijk) functioneren.
Maar om tegenwoordig te functioneren moet je gelukkig zijn.

Er is dus een imperatief voor geluk. Anders ben je hopeloos verloren.

self-marketing

Marketing gaat uit van wat-klanten-willen.
Self-marketing gaat daarentegen uit van wat-je-zelf-wil en dat voor je klanten doen.
Klopt dat wel?