theory of constraints in de netwerkeconomie

Eliyahu Goldratt beschrijft in "The Goal" (1986) zijn theory of constraints: dat processen bottlenecks hebben waaraan prioriteit gegeven zou moeten worden.
Als ik Allen (David Allen, Getting Things Done, 2001) goed begrijp helpt hij bepalen hoe netwerkers in de netwerkeconomie prioriteit aan processen kunnen toekennen waarvan ze zelf de bottleneck zijn.

Martijn Aslander vroeg mij laatst: "zou je kunnen zeggen dat wat Het Doel is voor procesoptimalisatie is in bedrijven, GTD kan doen voor individueen? En dat GTD een eigentijdse versie vormt van Het Doel, maar dan toegespitst op de informatie- en netwerksamenleving?"

Goldratt ziet processen als deelprocessen in serie. Zijn 'doel' is het optimaliseren van het hoofdproces dat hij ziet als een keten van deelprocessen. Omdat een ketting zo sterk is als de zwakste schakel dringt hij er op aan de zwakste schakel te identificeren en die te versterken.
Allen ziet dan processen parallel die door de bottleneck van de netwerkers geperst worden. In de metafoor blijvend, gaat hij juist uit van individuele schakels, waaraan meerdere ketens verbonden zijn. Hij maakt zich minder druk over de ketens maar geeft aan hoe een schakel te versterken.